edit2
Küçüklük ne güzeldi,sevdiğin kızı öp kaç.Aşk şarkıları dinlemek yok .Kutu kutu pense oynarken ne kadar mutluyduk?Saklambaçta birbirimizin yerini söylemeye çalışırdık.Şimdi saklandığımız yeri kendimiz bile bilmiyoruz....Düştüğümüzde dizlerimiz kanıyordu,şimdi ise kalbimiz.Reddedilme korkusu yoktu,bi kez ağlasak bizim olurdu çünkü.Şimdi günlerce ağlıyoruz ama bizim değil başkasının oluyor.Salıncakta sallanırken her rengi aynı anda görebiliyorduk.Aşk filmlerindeki en acı karakterle değil,çizgi filmlerdeki en mutlu karakterlerle(CEDRİC) kendimizi özleştiriyorduk..Büyümeseydikte hayat aynı kalsaydı, kimse değişmeseydi.Herşey zorlasmasaydı.A-B-C-D olan şıklara E eklenmeseydi.Muamma olmasaydı.Hep gülseydik,sahte gülüşler nedir bilmeseydik ne güzel olurdu...Bu kadar güzel bir gecenin ardından yazılacak seyler değil ama daha önce yayınlayıp sildiğim yazımı tekrar yazmam için baskı yapan hocama sonsuz saygılar.Her yasın ayrı bir güzelliği var belkide küçük kalsaydık o kadar sahte insan olmasaydı hayatımızda herkes iyi olsaydı senin mükemmeliğini saflığını fark bile edemiyecektim....